Alfabetik Ödüllü kişi arama
Elihu Root
Amerikan tarihinin en parlak yöneticilerin biri oldu Elihu Root (15 Şubat 1845-Şubat 7, 1937), Clinton, New York, Hamilton College'da matematik profesörü oğlu doğdu. Belki de aynı zamanda bir matematikçi babası ve Elihu ağabeyi, takma gerektiğini kaçınılmaz «Küp» ve «Meydanı». Elihu Hamilton College'da, 1864 yılında on dokuz yaşında kendi sınıfında ilk olarak mezun oldu. O, bir yıl boyunca okul öğretti 1867 yılında New York Üniversitesi Hukuk Fakültesi'nden mezun oldu, uygulama bir yıl sonra bir hukuk firması kurdu, ve otuz yaşına kadar, kurumsal ilişkiler konusunda uzmanlaşmış önde gelen bir avukat olarak kendisini kurmuştu. O bankalar, demiryolları, ve günün büyük finansörler bazı danışman olarak hareket eden, yasal uygulama için ayrılmış otuz yıl ya da zengin bir adam haline geldi. Onun kapsamlı yasal ilkeleri kavramak, onun müthiş bir analiz gücü, sorunlara çözüm keşfetmek onun yaratıcı deha, onun detaylara olan disiplinli bir dikkat ve ifade yeteneğinin, yazılı veya sözlü olsun, arkadaşları onu lider olarak kabul görmüştür Amerikan bar.
O, New York'taki yerel Cumhuriyet siyasete katıldı rağmen 1899 yılında, Cumhurbaşkanı McKinley onu savaş onun sekreteri olmak için davetli olduğu, çok az bir siyasi figür olarak biliniyordu. Millet sadece İspanyol-Amerikan Savaşı çıkan bu yana, beklenmedik bir randevu gibi görünüyordu. Ama McKinley Başkanı, kayda değer bir bakış açısı ile, o sonrası bir avukat, bir asker değil, ihtiyaç ve Kök diye seslendi ne çağrı «tüm müşterilerimize en büyük, ülkemizin hükümeti» 1 kabul ettiğini söyledi.
Işgal eden savaş 1899 - 1904 sekreter olarak, Kök söylemek Henry L. Stimson, kendisi daha sonra bir savaş sekreteri taşındı hizmetleri, «böyle, akıllı, yapıcı ve hayati güç» gerçekleştirilen Amerikan history2 sonrası. Genişlemiş West Point Harp Okulu kurdu tanıtımı için yeni prosedürler kurulan Savaş Bakanlığı idari sistem, yeniden düzenlenip, hizmetin özel şubeler için okullarının açılması genel bir kadro oluşturulmuş, Ulusal Muhafız üzerinde kontrol güçlendirilmesi, içinde restore disiplin bölümü. O savaşın bir sonucu olarak elde edilen üç bağımlılıkları hakkında, çoğu endişe ediyordu. , Ücretsiz hükümet sigorta, yerel gelenekleri korumak için ve self-determinasyon nihai getirmek için tasarımı, Filipinler yönetim için demokratik bir charter yazdı; O Kübalılar için Küba'ya iade edilmesi için bir plan geliştirdi ve Porto Rikolu mal elimine tarifeler, ithal Amerika Birleşik Devletleri içine.
1904 yılında kendi özel yasal uygulama döndü, ancak Başkan Theodore Roosevelt daveti üzerine 1905 yılında, devlet sekreteri sonrası kabul etti. Onun kayıt etkileyici. O Sivil Hizmet altında böylece «ganimet sistemi» den bu kaldırarak konsolosluk hizmet getirdi; anlaşmalı sözde «Beyler Kullanıcı;« açık kapı »Uzak Doğu, o savaş sekreteri olarak formüle için yardımcı olan bir politika politikası devam Anlaşma »Japonya ile Japon Amerika'ya göç ile ilgili benzeri görülmemiş bir diplomatik tur sırasında 1906 yılında Güney Amerika ile dostane ilişkileri güçlendirdi; Orta Amerika Adalet Divanı oluşturulması sonucunda, 1907 yılında Washington'da düzenlenen Orta Amerika Barış Konferansı'na sponsor oldu , uyuşmazlıkların yargı çözüm için uluslararası bir mahkeme, bazı kırk karşılıklı tahkim anlaşmaları anlaşmalı Lord Bryce ile birlikte, mevcut Amerikan-Kanada sorunları giderilmiş ve gelecekteki sorunların çözümü için Amerikan-Kanada Daimi Ortak Yüksek Komisyonu oluşturdu.
1909 1915 Amerika Birleşik Devletleri senatörü, Elihu Kök, karşı koyma ücretleri ise diğer ülkelerin nakliye Panama Kanalı'nın karşı kullanmak için geçiş ücretleri ödeyerek ABD nakliye muaf olacak bir yasa tasarısı, Kuzey Atlantik Balıkçılık anlaşmazlığın çözümünde aktif bir rol aldı ve uluslararası tahkim için baskı.
1915 yılında Senato'ya yeniden seçilmek için adaylığını reddetti ve hatta Amerika Birleşik Devletleri başkanlık için Cumhuriyetçi Parti adaylığı, en azından açık olarak düşmüştür. Yaş yetmiş yıl olsa da, o yaşlı bir devlet adamı olarak aktif olmaya devam etti. Woodrow Wilson'ın tarafsızlık politikasının aksine, ancak savaş sırasında onu destekledi; o 1917 yılında Rusya için bir özel diplomatik misyon başkanı için olağanüstü büyükelçisi Wilson atanmasını kabul etti; Versailles 1919 Antlaşması ve Milletler Cemiyeti'ne onun üzerine Wilson arasında bir orta duruş aldı bir yandan diğer «uzlaşmaz» 1921-1922 Washington Deniz Konferansı'na bir temsilci olarak, o deniz silahlanmayı sınırlayan Beş Güç Antlaşması hazırlanmasında öncü bir rol aldı.
Kök, hayatının büyük bir bölümünü uluslararası tahkim davasına adanmış. O, daha fazla, Orta Amerika Adalet Mahkemesi oluşturmak için başka bir planı formüle. 1907 yılında Dünya Mahkemesi kurucu destek Lahey Konferansı Amerikan delegeleri talimat, 1920 yılında Milletler Cemiyeti Konseyi isteği üzerine, Daimi Uluslararası Adalet Divanı için planlar hazırlamak için bir komite görev 1921 yılında kuruldu, 1929 yılında Senato, belirli rezervasyon ile ilgili Ligi ve Amerika Birleşik Devletleri arasındaki aralıklı tartışmadan sonra onun seksen dördüncü doğum gününde, mahkeme, Kök ABD katılımı için Protokol, 1926 onaylanması üzerinde ısrar ediyordu, daha sonra onay teşvik etmek için Senato Dış İlişkiler Komitesi önlerinde göründüler, ancak Senato, o zaman hareket başarısız oldu ve sonunda tüm onaylamayı reddetti; gözden geçirilmiş bir Protokol kabul elli beş ülkeden gelen delegeler ikna Cenevre bıraktı.
Kök Carnegie Endowment for International Peace ilk cumhurbaşkanı oldu ve Avrupa meslektaşı bulundu yardımcı oldu. O, onun eşlik eden makine ile birlikte, uluslararası hukuk inanılan dünya barışına ulaşmak için insanlığın en iyi şans temsil eden, ama hardheaded gerçekçi gibi o da bu kadar zaman, bilgelik, sabır almak olur ki inanıyordu, ve etkili bir şekilde bunu uygulamak için zahmet oldu.
Seçilen Kaynakça
Adresleri Elihu Kök Onur Made in. Yüzyıl Derneği, New York, 1937. Kraliyet Cortissoz tanıtım adresi sanat root ilişkileri esas fiyatları; savaş sekreteri ve devlet bakanı olarak root kariyer değerlendirmesi ile Henry L. Stimson tarafından; ki 1916 Cumhuriyetçi kongre hikayesi Nicholas Murray Butler içinde Chicago.
Jessup, Philip C., Elihu Kök. Vol. Ben, 1845-1909, Vol. II, 1905-1937. New York, Dodd, Mead, 1938.
Leopold, Richard W., Elihu Kök ve Muhafazakar Gelenek. Boston, Little, Brown, 1954.
Kök, Elihu. Elihu Kök kağıtları, Kongre Kütüphanesi, Washington, DC tarafından düzenlenen
Kök, Elihu. Kök adresleri ve yazıları toplanan ve Robert Bacon ve James B. Scott tarafından düzenlenmiş ve 1916 ve 1925 yılları arasında Harvard University Press tarafından yayımlanan sekiz cilt, aşağıdaki gibi başlıklı:
Amerikan Hükümeti ve Vatandaşlık (1916) adresleri
Uluslararası Başlık adresleri (1916)
Askeri ve Sömürgeler Amerika Birleşik Devletleri Politika: Adresler ve Raporlar (1916)
Latin Amerika ve Amerika Birleşik Devletleri (1917)
Çeşitli Adresleri (1917)
Lahey (1917) Kuzey Atlantik Kıyısı Balıkçılık Tahkim
Amerika Birleşik Devletleri ve Savaş, Rusya'ya Misyon, Siyaset Adresleri (1918)
Erkekler ve Politikaları (1925)
Scott, James B., «Elihu Kök» Devlet ve Diplomasi, ed Amerikan Sekreterleri. S.F. tarafından Bemis. Vol. IX, s. 193-282. New York, Knopf, 1929.
Elihu Root (February 15, 1845-February 7, 1937), who became one of the most brilliant administrators in American history, was born in Clinton, New York, son of a professor of mathematics at Hamilton College. Perhaps it was inevitable that the father and Elihu's elder brother, who was also a mathematician, should be nicknamed «Cube» and «Square». At Hamilton College, Elihu was graduated first in his class in 1864 at the age of nineteen. He taught school for one year, was graduated from the Law School of New York University in 1867, founded a law firm after one year of practice, and by the age of thirty had established himself as a prominent lawyer specializing in corporate affairs. He became a wealthy man in the thirty or so years which he devoted to legal practice, acting as counsel to banks, railroads, and some of the great financiers of the day. His comprehensive grasp of legal principles, his formidable power of analysis, his creative genius in discovering solutions to problems, his disciplined attention to detail, and his skill in expression, whether written or oral, earned him recognition from his colleagues as the leader of the American bar.
Although he had participated in local Republican politics in New York, he was little known as a political figure when, in 1899, President McKinley invited him to become his secretary of war. Since the nation was just emerging from the Spanish-American War, it seemed an unlikely appointment. But President McKinley, with remarkable insight, said that he needed a lawyer in the post, not a military man, and Root accepted the call of what he called «the greatest of all our clients, the government of our country»1.
As secretary of war from 1899 to 1904, Root performed the services that moved Henry L. Stimson, himself a later secretary of war, to say that «no such intelligent, constructive, and vital force» had occupied that post in American history2. He reorganized the administrative system of the War Department, established new procedures for promotion, founded the War College, enlarged West Point, opened schools for special branches of the service, created a general staff, strengthened control over the National Guard, restored discipline within the department. He was most concerned, however, about the three dependencies acquired as a result of the war. He devised a plan for returning Cuba to the Cubans; wrote a democratic charter for the governance of the Philippines, designing it to insure free government, to protect local customs, and to bring eventual self-determination; and eliminated tariffs on Puerto Rican goods imported into the United States.
He returned to his private legal practice in 1904, but in 1905 at President Theodore Roosevelt's invitation, accepted the post of secretary of state. His record is impressive. He brought the consular service under Civil Service, thus removing it from the «spoils system»; maintained the «open door» policy in the Far East, a policy he had helped to formulate as secretary of war; negotiated the so-called «Gentlemen's Agreement» with Japan which dealt with emigration of Japanese to America; strengthened amicable relations with South America in 1906 during an unprecedented diplomatic tour; sponsored the Central American Peace Conference held in Washington in 1907 which resulted in the creation of the Central American Court of Justice, an international tribunal for the judicial settlement of disputes; negotiated some forty reciprocal arbitration treaties; along with Lord Bryce, resolved current American-Canadian problems and instituted the Permanent American-Canadian Joint High Commission for the settlement of future problems.
A United States senator from 1909 to 1915, Elihu Root took an active role in settling the North Atlantic fisheries dispute, in opposing a bill which would have exempted U.S. shipping from paying tolls to use the Panama Canal while levying charges against other nations' shipping, and in pressing for international arbitration.
In 1915 he declined candidacy for reelection to the Senate and even declined, at least publicly, nomination by the Republican Party for the presidency of the United States. Although seventy years of age, he continued to be active as an elder statesman. He opposed Woodrow Wilson's neutrality policy but supported him during the war; he accepted Wilson's appointment as ambassador extraordinary to head a special diplomatic mission to Russia in 1917; on the 1919 Treaty of Versailles and the League of Nations he took a middle stance between Wilson on the one hand and the «irreconcilables» on the other; as a delegate to the Washington Naval Conference of 1921-1922, he took a leading role in drafting the Five-Power Treaty limiting naval armament.
Root dedicated a large portion of his life to the cause of international arbitration. He, more than any other, formulated the plan to create the Central American Court of Justice. In 1907 he instructed the American delegates to the Hague Conference to support the founding of a World Court; in 1920, at the request of the Council of the League of Nations, he served on a committee to devise plans for the Permanent Court of International Justice which was set up in 1921; in 1929 after intermittent discussion between the League and the United States concerning certain reservations the Senate had insisted upon in its 1926 ratification of the Protocol for U. S. participation in the court, Root, on his eighty-fourth birthday, left for Geneva where he convinced the delegates from fifty-five nations to accept a revised Protocol; he later appeared before the Senate Foreign Relations Committee to urge ratification, but the Senate failed to act at that time and eventually declined to ratify at all.
Root was the first president of the Carnegie Endowment for International Peace and helped to found its European counterpart. He believed that international law, along with its accompanying machinery, represented mankind's best chance to achieve world peace, but like the hardheaded realist he was, he also believed that it would take much time, wisdom, patience, and toil to implement it effectively.
Selected Bibliography
Addresses Made in Honor of Elihu Root. New York, The Century Association, 1937. The introductory address by Royal Cortissoz deals mainly with Root's relations to the arts; that by Henry L. Stimson with an assessment of Root's career as secretary of war and secretary of state; that by Nicholas Murray Butler with the story of the 1916 Republican convention in Chicago.
Jessup, Philip C., Elihu Root. Vol. I, 1845-1909; Vol. II, 1905-1937. New York, Dodd, Mead, 1938.
Leopold, Richard W., Elihu Root and the Conservative Tradition. Boston, Little, Brown, 1954.
Root, Elihu. The papers of Elihu Root are held by the Library of Congress, Washington, D.C.
Root, Elihu. The eight volumes of Root's addresses and writings collected and edited by Robert Bacon and James B. Scott and published by the Harvard University Press between 1916 and 1925 are titled as follows:
Addresses on American Government and Citizenship (1916)
Addresses on International Subjects (1916)
The Military and Colonial Policy of the United States: Addresses and Reports (1916)
Latin America and the United States (1917)
Miscellaneous Addresses (1917)
North Atlantic Coast Fisheries Arbitration at The Hague (1917)
The United States and the War, the Mission to Russia, Political Addresses (1918)
Men and Policies (1925)
Scott, James B., «Elihu Root», in American Secretaries of State and Their Diplomacy, ed. by S.F. Bemis. Vol. IX, pp. 193-282. New York, Knopf, 1929.