gİRİŞAlfabetik Ödüllü kişi arama
Élie Ducommun
Elie Ducommun (19 Şubat 1833-Aralık 7, 1906), İsviçreli gazeteci, dokunaklı öğretim görevlisi, iş yönetici, barış sadık savunucusu, Cenevre'de doğdu, orijinal ev Neuchâtel bir saat yapımcısı oğlu. Erken onun çocukluğunda yaptığı olağanüstü yetenek ve yoğun bir uygulama tarafından istihbarat en iyi şekilde onun kapasitesinin kanıtı verdi.
On yedi yaşında Cenevre'de yaptığı ilk çalışmaları tamamladıktan sonra, o üç yıl boyunca orada kalan ve Almanca dil uzmanı olma, varlıklı bir aile için Saksonya öğretmen olarak bir mesaj aldı. Cenevre'ye döndükten sonra, yirmi iki yaşında ve daha sonra 1855 yılında iki yıl boyunca devlet okullarında öğretilen, siyasi bir dergi, Revue de Genève editörlüğü ile yaptığı gazetecilik kariyerine başladı. Öyle ya da böyle o hayatının geri kalanı için gazetecilik kuruluşları ile bağlı idi. 1871-1872 yılında, o Helvetie düzenlenebilir; başında 1868 yılında, o haber sayfasında düzenlenebilir, Les radikal bir dergi kurdu 1865 yılında Der Fortschritt [İlerleme], Fransızca, ayrıca başlığı Progres altında yayımlandı, Bern taşındı ve 1891 sonrası Daimi Barış Bürosu başkanı olarak, hazırlanmış veya düzenlenebilir sayısız itirazlar, broşürler, raporlar, Ligue internationale de la paix et de la liberté [Barış ve Özgürlük için Uluslararası Ligi] tarafından yayınlanan États-Unis d'Europe, , haber sayfaları ve barış toplumlar ve uluslararası barış kongre gibi.
O, gerçekten, şiir yayınlamak ve Ulusal Konsey için resmi çevirmen olarak görevlerini gerçekleştirmek için, aynı zamanda, gazetecilik alanında büyük bir kısmı ancak bulma zamanı emilir «edebiyat» adam oldu. Ducommun Kullanıcı yazma sık sık o büyük güçler arasında bir savaş kısa olması olurdu ki o gün mevcut kavramını çürütmektedir olduğu 1901 yılında yazdığı bir diyalog gerekçe göstererek, «düşünce çarpıcı keskinliği» gösterdi ki Ağustos Schou, Norveç Nobel Enstitüsü müdürü, noktaları dışarı çünkü modern silah, ve onun yerine, tahmin, uzun bir yıkıcılığına «alternatif gelişmeler ve inziva yıpratma savaşı, siperler ve strongpoints bir sistem ile bağlı işlemleri» 1.
Ducommun bazı sonucu siyasi bir figürdü. Bern yılında on yıl boyunca Grand Konseyi'nin bir üyesi; Cenevre'de, 1865'de bırakarak önce, o 1862 yılında, 1857 yılında şansölye yardımcısı Şansölyesi Cenevre devlet olma ve dokuz yıldır Grand Konseyi üyesi oldu .
O aynı zamanda bir işletme yöneticisi oldu. Otuz yıl boyunca, 1875 yılında başlayan, o Jura-Bern-Lucerne demiryolu genel sekreteri oldu, ya da daha sonra bir birleşme sonrasında, Jura-Simplon denirdi. Bu pozisyon, Frédéric Passy göre, gerekli «kesinliğiyle nadir nitelikleri, sipariş, aktivite, ve sıkılığını» 2. Ducommun hattı, 1903 yılında devlet tarafından satın alındı, istifa etti.
Ducommun, bu arada, barış için yaptığı çalışmalar elinde hemen hemen her boş anda verdi, en önemlisi 1890 sonrası Uluslararası Barış Bürosu organize etmek ve yönlendirmek için razı zaman. Bürosu kuruluşundan itibaren ölümüne kadar, Ducommun, dünya çapında birçok farklı barış toplumları birleştirici, arşivleri koruma, kongre için hazırlanıyor, kendi kararlarını uygulayarak amaçlarına yürüten, ücret almadan, kendi ısrarı üzerine, kendini adamış ve barış hakkında bilgi ve kendi adına her türlü faaliyetleri için bir merkez olarak hareket etmektedir.
Elie Ducommun kalp ve akciğerlerin bir hastalık yetmiş üç yaşında vefat etti.
Seçilen Kaynakça
Historique ve biographique de la Suisse Dictionnaire. Neuchâtel, 1924 -.
Ducommun, Elie. Elie Ducommun yazışma, İsviçre Cenevre Uluslararası Barış Bürosu arşivlerini yatırılır.
Ducommun, Elie, Derniers sourires: Poésies précédées d'une haber biographique. Bern, 1908.
Ducommun, Elie, discours sur l'Oeuvre de la paix prononcé à Genève le 23 mai 1893. Bern, 1893.
Ducommun, Elie, «Barış Daimi Uluslararası Bürosu», The Independent, 55 (19 Mart 1903) 660-661.
Ducommun, Elie, PRECIS Historique du Mouvement tr faveur de la paix. Bern, 1899.
Ducommun, Elie, Sourires: Poésies. Bienne, 1887.
Obituary, Journal de Genève (8 décembre 1906).
Obituary, Journal de la paix (11 décembre 1906).
Passy, ??Frédéric, «Nobel Barış Ödülü Alıcılar», The Independent, 55 (5 Mart 1903) 554-557.
-------------------------------------------------- ------------------------------
1. Nobel ödülü: The Man and His Ödüller (Amsterdam: Elsevier, 1962), s. 547-548.
2. «Nobel Barış Ödülü Alıcılar», The Independent, 55 (5 Mart 1903) 556.
Itibaren Nobel Anlatım, Barış 1901-1925, Editör Frederick W. Haberman, Elsevier Publishing Company, Amsterdam, 1972
Élie Ducommun (February 19, 1833-December 7, 1906), Swiss journalist, eloquent lecturer, business executive, steadfast advocate of peace, was born in Geneva, the son of a clock maker whose original home was in Neuchâtel. Early in his boyhood he gave evidence of his capacity to make the most of his remarkable talent and intelligence by intense application.
Having completed his early studies in Geneva at the age of seventeen, he obtained a post as tutor for a wealthy family in Saxony, remaining there for three years and becoming expert in the German language. Upon returning to Geneva, he taught in the public schools for two years and then in 1855 at the age of twenty-two, began his journalistic career with the editorship of a political journal, the Revue de Genève. In one way or another he was connected with journalistic enterprises for the rest of his life. In 1865 he moved to Bern where he founded the radical journal, Der Fortschritt [Progress], which was also published in French under the title Progrès; in 1871-1872, he edited Helvétie; beginning in 1868, he edited the news sheet, Les États-Unis d'Europe, published by the Ligue internationale de la paix et de la liberté [International League for Peace and Freedom]; and after 1891, as head of the Permanent Peace Bureau, he prepared or edited innumerable appeals, pamphlets, reports, news sheets, and the like for the peace societies and the international peace congresses.
He was, indeed, a «literary» man, absorbed for the most part in journalism but finding time, also, to publish poetry and to perform his duties as official translator for the National Council. August Schou, director of the Norwegian Nobel Institute, points out that Ducommun's writing often showed «striking acuity of thought», citing a dialogue he wrote in 1901 in which he refutes the notion current in that day that a war between major powers would be short because of the destructiveness of modern weapons, and predicts, in its stead, a long «war of attrition with alternating advances and retreats, and with operations bound up with a system of trenches and strongpoints»1.
Ducommun was also a political figure of some consequence. In Bern he was a member of the Grand Council for ten years; in Geneva, prior to his leaving in 1865, he was a member of the Grand Council for nine years, becoming vice-chancellor in 1857 and chancellor of state of Geneva in 1862.
He was a business executive as well. For thirty years, beginning in 1875, he was secretary-general of the Jura-Bern-Lucerne railroad, or as it was later called after a merger, the Jura-Simplon line. This position required, according to Frédéric Passy, «the rarest qualities of exactitude, order, activity, and firmness»2. When the line was purchased by the state in 1903, Ducommun resigned.
Ducommun, meanwhile, gave virtually every spare moment at his disposal to his work for peace, most notably after 1890 when he consented to organize and to direct the International Bureau of Peace. From the inception of the Bureau until his death, Ducommun devoted himself, at his own insistence without remuneration, to carrying out its purposes of uniting the many different peace societies throughout the world, preserving archives, preparing for the congresses, implementing their decisions, and acting as a clearinghouse for all kinds of information about peace and the activities on its behalf.
Élie Ducommun died at the age of seventy-three of a disease of the heart and lungs.
Selected Bibliography
Dictionnaire historique et biographique de la Suisse. Neuchâtel, 1924-.
Ducommun, Élie. Much of Élie Ducommun's correspondence is deposited in archives of the International Peace Bureau in Geneva, Switzerland.
Ducommun, Élie, Derniers sourires: Poésies précédées d'une notice biographique. Bern, 1908.
Ducommun, Élie, Discours sur l'œuvre de la paix prononcé à Genève le 23 mai 1893. Bern, 1893.
Ducommun, Élie, «The Permanent International Bureau of Peace», The Independent, 55 (March 19, 1903) 660-661.
Ducommun, Élie, Précis historique du mouvement en faveur de la paix. Bern, 1899.
Ducommun, Élie, Sourires: Poésies. Bienne, 1887.
Obituary, Journal de Genève (8 décembre 1906).
Obituary, Journal de la paix (11 décembre 1906).
Passy, Frédéric, «The Recipients of the Nobel Prize of Peace», The Independent, 55 (March 5, 1903) 554-557.
--------------------------------------------------------------------------------
1. Nobel: The Man and His Prizes (Amsterdam: Elsevier, 1962), pp. 547-548.
2. «The Recipients of the Nobel Prize of Peace», The Independent, 55 (March 5, 1903) 556.
From Nobel Lectures, Peace 1901-1925, Editor Frederick W. Haberman, Elsevier Publishing Company, Amsterdam, 1972