gİRİŞAlfabetik Ödüllü kişi arama
Eduard Buchner
Mayıs 20, 1860, Dr. Ernst Buchner Üniversitesi Adli Tıp ve hekim Olağanüstü Profesör, ve Friederike kızlık soyadı Martin oğlu Eduard Buchner Münih'te doğdu.
O, ilk olarak 1872 yılında, babasının erken ölümünden sonra, ticari bir kariyer için mukadder ama, büyük kardeşi Hans, on yıl kıdemli, onu daha genel bir eğitim almak mümkün. O doğduğu yerde Gramer Okulu mensubu ve E. Erlenmeyer kıdemli kimya laboratuvarı Münih Politeknik çalışma kısa bir süre sonra, o korumak ve konserve fabrikasında çalışmaya başladı, daha sonra üzerinde Mombach taşındı Mainz.
Kimya problemleri büyük ölçüde Politeknik onu çekmişti ve o esas olarak, 1884 yılında Adolf von Baeyer ile kimya ve Botanik Enstitüsü, Münih Profesör C. von Naegeli ile botanik, saf bilimi alanında yeni çalışmalara baştan döndü.
Bu ilk yayın, Der Einfluss des Sauerstoffs auf Gärungen (fermentasyonlar oksijen etkisi) gördüm ki, onun kardeşi Hans (daha sonra bakteriyolog olarak bilinen oldu) özel gözetiminde çalıştı ikincisi oldu 1885 yılında ışık. Yaptığı araştırma, organik kimya ders yılında, T. Curtius ve H. von Pechmann, o günlerde laboratuvarda yardımcılar olduğu, özel bir yardım ve stimülasyon aldı.
Felsefe Fakültesi tarafından üç yıl için verilen Lamont Burs onun çalışmalarına devam etmek mümkün.
Bu arada Curtius analitik departmanı müdürü atandı, 1888 yılında Münih Üniversitesi'nde doktorasını aldı Otto Fischer, laboratuvar Erlangen bir dönem sonra. Ertesi yıl, A. von Baeyer organik laboratuvar Görevlisi olarak atanmadan gördü ve Üniversitesi'nde 1891 Öğretim Görevlisi.
Buchner fermantasyon kimyası için küçük bir laboratuar oluşturmak ve ders vermek ve kimya fermentasyonlar deneyleri von Baeyer özel bir parasal hibe sayesinde mümkün oldu. 1893 yılında ilk rüptürü maya hücreleri üzerinde deneyler yapılmış, ancak Laboratuvarı Yönetim Kurulu, "Hiçbir şey bundan elde olacak" görüşünü, çünkü maya hücreleri taşlama son 40 yıl boyunca zaten tarif edilmiş, Literatürde doğru çalışma tarafından teyit edildiği ikinci bir bildirimde maya hücreleri üzerinde çalışmalar üç yıl boyunca bir kenara edildi.
1893 sonbaharında Buchner Kiel Üniversitesi T. Curtius 'laboratuvar analitik departmanı denetimi devraldı ve 1895 yılında Profesör unvanını verdi, orada kendisi kurmuştur.
1896 yılında H. von Pechmann Tübingen Üniversitesi'nde kimya laboratuvarı, analitik ve Farmasötik Kimya Olağanüstü Profesör olarak adlandırılmaktadır.
Aynı yıl sonbahar tatili sırasında, maya hücre içeriğini içine yaptığı araştırmalar başarıyla kardeşi Münih Yönetim Kurulu Hijyenik Enstitüsü, recommenced edildi. Şimdi gerekli tesisleri ve fonlar mevcut olduğu gibi daha geniş bir ölçekte çalışmak başardı.
9 Ocak 1897 tarihinde, Berichte der Deutschen Chemischen Gesellschaft editörleri ilk kağıt, Über alkoholische Gärung ohne Hefezellen (maya hücreleri olmadan alkol fermantasyonu), göndermek için mümkün oldu.
Ekim 1898 yılında Berlin'de Tarım Koleji Genel Kimya Başkanı olarak atandı ve o da, tarımsal kimya ve tarım kimyasal deneylerin yanı sıra şeker sektöründe fermantasyon sorulara lectureships düzenledi. Bilimsel araştırma için yeterli yardım almak için, tamamen yardımcıları kendini yetiştirmek mümkün olabilmesi için, o 1900 yılında Berlin Üniversitesi'nde habilitated oldu.
1909 yılında, Würzburg 1911 yılında Breslau ve oradan Üniversitesi, transfer oldu. Alkolik fermantasyon şeker Buchner'in keşiflerin sonuçları kardeşi Profesör Hans Buchner ve Martin Hahn ile işbirliği içinde kitap Die Zymasegärung (mayalanma), 1903, belirtilen edildi. Biyokimyasal tetkikler ve hücresel olmayan fermantasyon keşfi için 1907 yılında Nobel Ödülü'ne layık görüldü.
Buchner Lotte Stahl 1900 yılında evlendi. Önemli bir Romanya Folkschani az bir sahra hastanesi olarak görev yaparken, 3 Ağustos 1917 tarihinde yaralandı. Ön eylem alınan bu yaraların, aynı ayın 12. günü Münih'te öldü .*
Nobel anlatım, Kimya 1901-1921, Elsevier Publishing Company, Amsterdam, 1966
Bu otobiyografi / biyografi ödülü anda yazılı ve kitap serisi Les Prix Nobel ilk kez yayımlandı. Daha sonra düzenlenebilir ve Nobel Anlatım yayınlanamaz. Bu belge alıntı için, yukarıda gösterildiği gibi her zaman kaynak belirtiniz.
Eduard Buchner was born in Munich on May 20, 1860, the son of Dr. Ernst Buchner, Professor Extraordinary of Forensic Medicine and physician at the University, and Friederike née Martin.
He was originally destined for a commercial career but, after the early death of his father in 1872, his older brother Hans, ten years his senior, made it possible for him to take a more general education. He matriculated at the Grammar School in his birth-place and after a short period of study at the Munich Polytechnic in the chemical laboratory of E. Erlenmeyer senior, he started work in a preserve and canning factory, with which he later moved to Mombach on Mainz.
The problems of chemistry had greatly attracted him at the Polytechnic and in 1884 he turned afresh to new studies in pure science, mainly in chemistry with Adolf von Baeyer and in botany with Professor C. von Naegeli at the Botanic Institute, Munich.
It was at the latter, where he studied under the special supervision of his brother Hans (who later became well-known as a bacteriologist), that his first publication, Der Einfluss des Sauerstoffs auf Gärungen (The influence of oxygen on fermentations) saw the light in 1885. In the course of his research in organic chemistry he received special assistance and stimulation from T. Curtius and H. von Pechmann, who were assistants in the laboratory in those days.
The Lamont Scholarship awarded by the Philosophical Faculty for three years made it possible for him to continue his studies.
After one term in Erlangen in the laboratory of Otto Fischer, where meanwhile Curtius had been appointed director of the analytical department, he took his doctor's degree in the University of Munich in 1888. The following year saw his appointment as Assistant Lecturer in the organic laboratory of A. von Baeyer, and in 1891 Lecturer at the University.
By means of a special monetary grant from von Baeyer, it was possible for Buchner to establish a small laboratory for the chemistry of fermentation and to give lectures and perform experiments on chemical fermentations. In 1893 the first experiments were made on the rupture of yeast cells; but because the Board of the Laboratory was of the opinion that "nothing will be achieved by this" - the grinding of the yeast cells had already been described during the past 40 years, which latter statement was confirmed by accurate study of the literature - the studies on the contents of yeast cells were set aside for three years.
In the autumn of 1893 Buchner took over the supervision of the analytical department in T. Curtius' laboratory in the University of Kiel and established himself there, being granted the title of Professor in 1895.
In 1896 he was called as Professor Extraordinary for Analytical and Pharmaceutical Chemistry in the chemical laboratory of H. von Pechmann at the University of Tübingen.
During the autumn vacation in the same year his researches into the contents of the yeast cell were successfully recommenced in the Hygienic Institute in Munich, where his brother was on the Board of Directors. He was now able to work on a larger scale as the necessary facilities and funds were available.
On January 9, 1897, it was possible to send his first paper, Über alkoholische Gärung ohne Hefezellen (On alcoholic fermentation without yeast cells), to the editors of the Berichte der Deutschen Chemischen Gesellschaft.
In October, 1898, he was appointed to the Chair of General Chemistry in the Agricultural College in Berlin and he also held lectureships on agricultural chemistry and agricultural chemical experiments as well as on the fermentation questions of the sugar industry. In order to obtain adequate assistance for scientific research, and to be able to fully train his assistants himself, he became habilitated at the University of Berlin in 1900.
In 1909 he was transferred to the University of Breslau and from there, in 1911, to Würzburg. The results of Buchner's discoveries on the alcoholic fermentation of sugar were set forth in the book Die Zymasegärung (Zymosis), 1903, in collaboration with his brother Professor Hans Buchner and Martin Hahn. He was awarded the Nobel Prize in 1907 for his biochemical investigations and his discovery of non-cellular fermentation.
Buchner married Lotte Stahl in 1900. When serving as a major in a field hospital at Folkschani in Roumania, he was wounded on August 3, 1917. Of these wounds received in action at the front, he died at Munich on the 12th of the same month.*
From Nobel Lectures, Chemistry 1901-1921, Elsevier Publishing Company, Amsterdam, 1966
This autobiography/biography was written at the time of the award and first published in the book series Les Prix Nobel. It was later edited and republished in Nobel Lectures. To cite this document, always state the source as shown above.
--------------------------------------------------------------------------------