gİRİŞAlfabetik Ödüllü kişi arama
Carlos Saavedra Lamas
Buenos Aires, Carlos Saavedra Lamas (1 Kasım 1878-Mayıs 5, 1959) doğumlu Arjantin «aristokrasinin bir üyesi oldu. Erken bir Arjantinli vatansever soyundan, Cumhuriyetin bir başkan kızı ile evlendi. Saavedra Lamas, sadece uluslararası anlaşmaların hazırlanmasına onun pratik çalışma için Arjantin dışişleri bakanı ve uluslararası arabuluculuk yapan, aynı zamanda, iş mevzuatı ve uluslararası hukuk alanlarında burs için bir profesör olarak tanındı.
Saavedra Lamas Lacordaire Koleji'nde seçkin bir öğrencisi oldu ve onun 1903 yılında, summa cum laude Kanunlar derecesi Doktor Buenos Aires Üniversitesi. Paris ve yurtdışına seyahat çalışmadan sonra, o, kırk yılı aşkın span öğretmenlik mesleğine başladı La Plata Üniversitesi'nde hukuk ve anayasal tarihin profesörlük teklifini kabul etti. Daha sonra, Buenos Aires Üniversitesi'nde sosyoloji bir kurs açıldı üniversitenin Hukuk Fakültesi ve ekonomi-politik anayasa hukuku dersleri verdi ve sonunda üniversite başkanı olarak görev yaptı.
Saavedra Lamas iki alanda önde gelen Arjantinli bir akademisyen oldu. Iş mevzuatı alanında bir öncü, Arjantin'de iş mevzuatı ve evrensel olarak tanınan doktrini emek tedavi için birkaç risale düzenlenmiş, aralarında Sosyal Centro de legislacíon sosyal y del trabajo (1927) [Merkez ve Çalışma Mevzuatı] Traités internationaux de tip sosyal (1924), Kod Nacional del Trabajo (üç cilt, 1933) [Ulusal İş Hukuku Kuralları]. Pratik işleri arenada, Saavedra Lamas, Arjantin emek etkileyen yasa taslağı, 1919 yılında Uluslararası Çalışma Örgütü'nün kurucu destekledi ve Arjantin heyetinin lideri olarak eş zamanlı olarak görev yaparken Cenevre'deki ILO Konferansı 1928 başkanlık etti.
Uluslararası hukuk, onun diğer önemli bilimsel ilgi alanında, o La Crise de la kanunlaştırılması et de la doktrini Arjantinli de droit uluslararası (1931) yayınladı; diye konuştu, yazdı, ya da uluslararası sonuçlara sahip birçok konuda yasa tasarısı hazırladığını aralarında, iltica, kolonizasyon, göç, tahkim ve uluslararası barış. O yetmiş yaşındayken yazdığı kısa Vida internacional, tüm bu çalışma ve deneyim ürün bir kentli.
Saavedra Lamas Kamu Kredi yönetmen olarak siyasi kariyerine 1906 yılında başladı ve daha sonra 1907 yılında Buenos Aires belediye için genel sekreteri oldu. 1908 yılında o Parlamentosu iki ardışık terimlerin birinci seçildi. O kıyı su hakları, sulama, şeker üretimi, kamu finansmanı, kolonizasyon ve göç ile ilgili mevzuat bulunmamaktadır başlattı. Onun ana faiz Ancak, dışişleri yatıyordu. 1907-1908 yılında neredeyse battığı İtalya, Arjantin tahkim anlaşma tasarruf liderlik sağlanır ve sonuçta yasama ve önerilen yabancı anlaşmaların etkileri analiz ve yabancı ofis hem de gayri resmi danışmanı oldu.
1915 yılında Adalet bakanı ve Eğitim atanan kamu eğitiminin farklı bölümler entegre ederek, gelişmekte olan bir sanayi ülkede ihtiyaç duyulan insan gücü, mesleki ve teknik eğitim için orta düzeyde bir müfredat geliştirme, eğitim reformları uyguladı.
Genel Agustín P. Justo 1932 yılında Arjantin başkanı olunca, o Saavedra Lamas dışişleri bakanı olarak atadı. Altı yıl için bu yazı, Saavedra Lamas Arjantin uluslararası prestij getirdi. O, Arjantin, on üç yıllık bir aradan sonra Milletler Cemiyeti yeniden katılmak için uyarılan Güney Amerika orta otuzlu her diplomatik mesele önemli bir rol oynadı ve Arjantin sonucu, bu dönemde hemen hemen her uluslararası toplantıda temsil.
Paraguay ve Bolivya (1932-1935) yılları arasında Chaco Savaşı ile biten yaptığı çalışmalar aynı zamanda yerel önemi ancak yaygın uluslararası öneme sadece vardı. Yabancı ofis teslim aldığında, hemen, bu anlaşmazlığın müzakere çözümü için diplomatik bir zemin hazırlamak için bir dizi hamle yapan. 1932 yılında Washington, 3 Ağustos zorla getirdiği yarımkürede herhangi bir toprak değişimi tanımayı reddediyor olarak kaydetmek Amerika ülkeleri koymak Bildirgesi'nin başlattı. Sonra, o Antlaşması yukarı çekti saldırmazlık ve Uzlaştırma Ekim, 1933, ve iki ay sonra Montevideo Yedinci Pan-Amerikan Konferansı Amerika ülkeleri tüm altı Güney Amerika ülkeleri tarafından imzalandı. 1935 yılında, Paraguay ve Bolivya arasında düşmanlıkların bırakma sonuçlandı altı nötr Amerikan ülkeler tarafından arabuluculuk düzenledi. Bu arada, 1934 yılında, Saavedra Lamas Güney Amerikalı savaş karşıtı Paktı çok iyi aldı ve on ülke tarafından imzalandı Milletler Cemiyeti'ne sundu. Alkışlanan tüm bu çabalar için, 1936 yılında Milletler Cemiyeti Meclisi başkanı seçildi.
Saavedra Lamas, 1938 yılında dışişleri bakanlığı emekli olduktan sonra akademik hayatına geri Buenos Aires Üniversitesi'nde iki yıl (1941-1943) başkanı oldu ve bir ek üç yıl için bir profesör (1943 olarak kariyerine yuvarlak 1946).
Saavedra Lamas ofisinde bir amir, konferans masada bir mantıkçı, büyüleyici bir evinde bilgisayar ya da sanat galerisi, Buenos Aires, söylenir, en yüksek yaka giydiği terzilik ile zarafeti bir adam olarak biliniyordu. Nobel Barış Ödülü'ne ek olarak, Fransa ve on ülkeden gelen analog onur Onur Lejyonu Grand Cross verildi.
O bir beyin kanaması etkilerinden seksen yaşındayken 1959 yılında öldü
Born in Buenos Aires, Carlos Saavedra Lamas (November 1, 1878-May 5, 1959) was a member of the «aristocracy» of Argentina. A descendant of an early Argentinian patriot, he married the daughter of a president of the Republic. Saavedra Lamas achieved renown not only as foreign minister of Argentina for his practical work in drafting international agreements and in conducting international mediation, but also as a professor for his scholarship in the fields of labor legislation and international law.
Saavedra Lamas was a distinguished student at Lacordaire College and at the University of Buenos Aires where he received the Doctor of Laws degree in 1903, summa cum laude. After study in Paris and travel abroad, he accepted a professorship in law and constitutional history at the University of La Plata, where he began the teaching career that was to span more than forty years. Later, he inaugurated a course in sociology at the University of Buenos Aires, taught political economy and constitutional law in the Law School of the university, and eventually served as the president of the university.
Saavedra Lamas was a leading Argentinian academician in two areas. A pioneer in the field of labor legislation, he edited several treatises on labor legislation in Argentina and on the need for a universally recognized doctrine on the treatment of labor - among them, Centro de legislacíon social y del trabajo (1927) [Center of Social and Labor Legislation], Traités internationaux de type social (1924), Código nacional del trabajo (three volumes, 1933) [National Code of Labor Law]. In the arena of practical affairs, Saavedra Lamas drafted legislation affecting labor in Argentina, supported the founding of the International Labor Organization in 1919, and presided over the ILO Conference of 1928 in Geneva while serving simultaneously as leader of the Argentine delegation.
In international law, his other field of major scholarly interest, he published La Crise de la codification et de la doctrine argentine de droit international (1931); and he spoke, wrote, or drafted legislation on many subjects with international ramifications - among them, asylum, colonization, immigration, arbitration, and international peace. His brief Vida internacional, which he wrote at the age of seventy, is an urbane by-product of all this study and experience.
Saavedra Lamas began his political career in 1906 as director of Public Credit and then became the secretary-general for the municipality of Buenos Aires in 1907. In 1908 he was elected to the first of two successive terms in Parliament. There he initiated legislation regarding coastal water rights, irrigation, sugar production, government finances, colonization, and immigration. His main interest, however, lay in foreign affairs. He provided leadership in saving Argentina's arbitration treaty with Italy, which almost foundered in 1907-1908, and eventually became the unofficial adviser to both the legislature and the foreign office on the analysis and implications of proposed foreign treaties.
Appointed minister of Justice and Education in 1915, he instituted educational reforms by integrating the different divisions of public education and by developing a curriculum at the intermediate level for the vocational and technical training of manpower needed in a developing industrial country.
When General Agustín P. Justo became president of Argentina in 1932, he appointed Saavedra Lamas as foreign minister. In this post for six years, Saavedra Lamas brought international prestige to Argentina. He played an important role in every South American diplomatic issue of the middle thirties, induced Argentina to rejoin the League of Nations after an absence of thirteen years, and represented Argentina at virtually every international meeting of consequence during this period.
His work in ending the Chaco War between Paraguay and Bolivia (1932-1935) had not only local significance but generalized international importance as well. When he took over the foreign office, he immediately engaged in a series of moves to lay the diplomatic groundwork for a negotiated settlement of this dispute. In 1932 he initiated at Washington the Declaration of August 3 which put the American states on record as refusing to recognize any territorial change in the hemisphere brought about by force. Next, he drew up a Treaty of Nonaggression and Conciliation which was signed by six South American countries in October, 1933, and by all of the American countries at the Seventh Pan-American Conference at Montevideo two months later. In 1935 he organized mediation by six neutral American nations which resulted in the cessation of hostilities between Paraguay and Bolivia. Meanwhile, in 1934, Saavedra Lamas presented the South American Antiwar Pact to the League of Nations where it was well received and signed by eleven countries. Acclaimed for all of these efforts, he was elected president of the Assembly of the League of Nations in 1936.
After his retirement from the foreign ministry in 1938, Saavedra Lamas returned to academic life, became president of the University of Buenos Aires for two years (1941-1943), and rounded out his career as a professor for an additional three years (1943-1946).
Saavedra Lamas was known as a disciplinarian in his office, a logician at the conference table, a charming host in his home or his art gallery, a man of sartorial elegance who wore, it is said, the highest collars in Buenos Aires. In addition to the Nobel Peace Prize, he was awarded the Grand Cross of the Legion of Honor of France and analogous honors from ten other countries.
He died in 1959 at the age of eighty from the effects of a brain hemorrhage