gİRİŞAlfabetik Ödüllü kişi arama
Carl Spitteler
Baselland Kanton Liestal küçük bir kasaba, 24 Nisan 1845 tarihinde doğdu. Ben dört yaşındayken babam yeni kurulan İsviçre Konfederasyonun sayman atandı Bern, taşındı. 1856-1857 kışında annemle ve babamla birlikte eve döndü. Ben Basel Gymnasium katıldı ve bir teyzesi ile yaşamış, sonra ben Liestal yaşamış ve Obergymnasium «Pädagogium» denilen katılmak için günlük Basel trenle gitti. Wilhelm Wackernagel ve Jacob Burckhardt, orada benim öğretmenler. Ben babamın isteği üzerine 1863 yılında Zürih Üniversitesi'nde hukuk çalışmaya başladı. Daha sonra, 1865-1870, Zürih, Heidelberg ve Basel teoloji eğitimi aldı. Basel benim teolojik inceleme aldıktan sonra ben onun küçük çocuk öğretmen Genel Standertskjöld davetlisi Petersburg'a gitti. Ben, 1871 yılının Ağustos ayında Petersburg'a gitti ve 1879 yılına kadar orada kaldı. Bu dönemde, Rusya kısmen harcanan ve kısmen Finlandiya, İsviçre benim döndükten sonra, ben kendi pahasına Carl Felix Tandem takma altında 1881 yılında yayınlanan, Prometheus und Epimetös, üzerinde çalıştı. Bu kitap tamamen ihmal edildi, hatta gözden değildi çünkü şiir benim oturma tüm ümitlerini ve okul (Neuveville, Bern Kantonu, 1881-1885) ve gazeteler için çalışma (Grenzpost, Basel, 1885-1886 öğretmek yerine zorunda kaldı Neue Zürcher Zeitung, 1890-1892). Temmuz 1892 yılında, kader beni aniden mali bağımsızlığını kazandı. O zamandan beri ailemle mutlu yaşamış Lucerne, taşındı. Benim aşağıdaki eserlerini Prometheus und Epimetös sonra ortaya çıktı: Extramundana (1883), vasat bir düşünün bir kitap; Schmetterlinge (1889) [Kelebekler]; Friedli der Kolderi (1891), Gustav (1892); Litterarische Gleichnisse (1892) [Edebiyat Mesel]; Balladen (1896), Der Gotthard (897); Conrad der Leutnant (1898); Lachende Wahrheiten (1898) [Laughing Gerçekleri]. 1900 ve 1906 yılları arasında epik Olympischer Frühling] [Olimpiya Bahar dört cilt yayımlanmıştır: I. Die Auffahrt [Overture]; II. Hera die Braut [Hera Gelin]; III. Die Hohe Zeit [High Tide] IV. Ende und Wende [End ve Değiştir].
İlk iki bölümde tüm diğer kitapları gibi farkedilmeden kaldı. Ama ikinci ve üçüncü ciltlerinin, bir müzisyen yayın arasında, ünlü Felix Weingartner, aniden Carl Spitteler, ein künstlerisches Erlebnis (Münih, 1904) adı verilen özel bir broşür Olympischer Frühling (Prometheus ile birlikte) Alman kamuoyuna duyurdu. Bu atılım oldu. Felix Weingartner dünya için beni bulmuştu. Kamu the'Swiss için uzun zaman önce JV Widmann tarafından tavsiye edilmişti.
1909 yılında beş cilt halinde epik bir gözden geçirilmiş baskısı, 1920 yılı sonuna kadar birkaç sürümleri içine kaçmıştı. Olympischer Frühling sonra yayınlanan Glockenlieder (1906) [Bell Şarkı]; Imago (I908); Gerold und Hansli, die Mädchenfeinde (1907), çeşitli dillere çevrilen [İki Küçük Misogynists], ve Meine frühesten Erlebnisse (1914) [eski Deneyimler ] ...
Carl Spitteler Biyografik not
Carl Spitteler (1845-1924) onun erken Prometheus epik gözden geçirilmiş ve Prometheus der Dulder (1924) [Prometheus dertli] başlığı altında yayınladı. Onun toplu eserleri Dokuz hacim (Zürih, 1945-1950) yayınlanmıştır.
Nobel Anlatım, Edebiyat 1901-1967, Editör Horst Frenz, Elsevier Publishing Company, Amsterdam, 1969
Bu otobiyografi / biyografi ödülü anda yazılı ve kitap serisi Les Prix Nobel ilk kez yayımlandı. Daha sonra düzenlenebilir ve Nobel Anlatım yayınlanamaz. Bu belge alıntı için, yukarıda gösterildiği gibi her zaman kaynak belirtiniz.
Carl Spitteler 29 Aralık 1924 tarihinde öldü.
I was born on April 24, 1845, in the little town of Liestal in the Canton of Baselland. When I was four we moved to Bern, where my father had been appointed treasurer of the newly established Swiss Confederacy. In the winter of 1856-57 I returned home with my parents. I attended the Gymnasium at Basle and lived with an aunt; later I lived in Liestal and went by train to Basle daily to attend the Obergymnasium called the «Pädagogium». Wilhelm Wackernagel and Jacob Burckhardt were my teachers there. At my father's request I took up the study of law at the University of Zürich In 1863. Later, 1865-70, I studied theology in Zürich, Heidelberg, and Basle. After taking my theological examination at Basle I went to Petersburg at the invitation of General Standertskjöld to be the tutor of his younger children. I left for Petersburg in August, 1871 and stayed there until 1879. During this period, spent partly in Russia and partly in Finland, I worked on Prometheus und Epimetheus, which, after my return to Switzerland, I published in 1881 at my own expense under the pseudonym Carl Felix Tandem. The book was completely neglected; because it was not even reviewed I abandoned all hope of making poetry my living and was compelled instead to teach school (Neuveville, Canton Bern, 1881-1885) and work for newspapers (Grenzpost, Basle, 1885-86; Neue Zürcher Zeitung, 1890-92). In July, 1892, fate suddenly granted me financial independence. I moved to Lucerne, where I have lived happily with my family ever since. The following works of mine appeared after Prometheus und Epimetheus: Extramundana (1883), a book which I consider mediocre; Schmetterlinge (1889) [Butterflies]; Friedli der Kolderi (1891); Gustav (1892) ; Litterarische Gleichnisse (1892) [Literary Parables]; Balladen (1896); Der Gotthard (897); Conrad der Leutnant (1898); Lachende Wahrheiten (1898) [Laughing Truths]. Between 1900 and 1906 the four volumes of my epic Olympischer Frühling [Olympian Spring] were published: I. Die Auffahrt [Overture]; II. Hera die Braut [Hera the Bride]; III. Die Hohe Zeit [High Tide]; IV. Ende und Wende [End and Change].
The first two parts remained as unnoticed as all my other books. But between the publication of the second and third volumes, a musician, the famous Felix Weingartner, suddenly announced Olympischer Frühling (together with Prometheus) to the German public in a special pamphlet called Carl Spitteler, ein künstlerisches Erlebnis (München, 1904). That was the breakthrough. Felix Weingartner had discovered me for the world. To the'Swiss public I had long before been recommended by J. V. Widmann.
In 1909 a revised edition of my epic in five volumes was published; by the end of 1920 it had run into several editions. After Olympischer Frühling I published Glockenlieder (1906) [Bell Songs]; Imago (I908); Gerold und Hansli, die Mädchenfeinde (1907) [Two Little Misogynists], translated into several languages; and Meine frühesten Erlebnisse (1914) [My Earliest Experiences]...
Biographical note on Carl Spitteler
Carl Spitteler (1845-1924) revised his early Prometheus epic and published it under the title Prometheus der Dulder (1924) [Prometheus the Sufferer]. His collected works have been published in nine volumes (Zurich, 1945-50).
From Nobel Lectures, Literature 1901-1967, Editor Horst Frenz, Elsevier Publishing Company, Amsterdam, 1969
This autobiography/biography was written at the time of the award and first published in the book series Les Prix Nobel. It was later edited and republished in Nobel Lectures. To cite this document, always state the source as shown above.
Carl Spitteler died on December 29, 1924.