Alfabetik Ödüllü kişi arama
Camillo Golgi
Camillo Golgi, 7 Temmuz 1843 *, bir doktorun oğlu Brescia yakınlarındaki Corteno doğdu. O Mantegazza, Bizzozero ve Oehl altında Pavia Üniversitesi'nde tıp okudu. 1865 yılında mezun olduktan sonra Pavia St Matteo Hastanesi'nde çalışmaya devam etti. O zaman onun araştırmaların en sinir sistemi, yani delilik, nöroloji ve beyin lenfatikler ile ilgili; kendini Bizzozero onu ve bilimsel araştırma yöntemleri büyük ölçüde etkili olduğunu belirtmiştir Golgi 1872 yılında Şef Sağlık Memuru, Abbiategrasso az Kronik Hasta Hastane sonrası kabul edildi ve bu hastanenin inziva, bir laboratuar dönüştürülmüş küçük bir mutfak, o ilk onun içine soruşturma başlattığı inanılmaktadır sinir sistemi.
Golgi, Pavia Üniversitesi Histoloji Olağanüstü Profesör olarak geri döndü, kısa bir süre için Siena gitti, ama Pavia döndü ve hocasına Bizzozero arkaya, 1881 yılında Genel Patoloji Başkanı olarak atandı. O iyi Pavia yerleşti ve Donna Lina, Bizzozero bir yeğeni evlendi.
St Matteo Hastanesi'nde çalışan Zaten, golgi sıtma nedenleri soruşturma ilgilenmeye başladı ve o parazitin üç formları ve üç tip ateş tespit için yatırıldı olmalıdır. Uzun çalışmalardan sonra, 1890 yılında en karakteristik fazları fotoğrafını bir yolu bulundu.
Golgi onun laboratuvarına araştırma yapmak için endişeli herkese açık olduğunu, ünlü bir öğretmendi. O aslında ilaç uygulanan, ancak hiçbir zaman genç doktorlar eğitilmiştir St.Matteo Hastanesi Genel Patoloji Anabilim Dalı yönetti. O da kurulmuş ve Istituto Pavia İl Sieroterapico-Vaccinogeno yönetti. Golgi uzun bir süre Pavia Üniversitesi Rektörü ve aynı zamanda İtalya Krallığı Senatör yapıldı.
O, Birinci Dünya Savaşı sırasında yaşlı bir adamdı, ama o çalışma ve periferik sinir lezyonları tedavi ve rehabilitasyonu için yaralı bir nöro-patolojik ve Mechano-terapötik merkezi oluşturdu Pavia, Askeri Hastanesi sorumluluğu üstlendi .
Ancak, büyük önem Golgi yürütülen çalışmaları bireysel sinir ve «siyah tepki» olarak adlandırılır hücre yapıları, boyama devrimci bir yöntem olmuştur. Bu yöntem, gümüş nitrat zayıf bir çözüm kullanır ve izleme süreçleri ve hücrelerin en hassas yansımaları özellikle değerlidir. Kendini, son derece mütevazı ve kendi çalışmaları hakkında suskun ve tam o bu buluş yaptığında bilinmemektedir Golgi. Bütün hayatı boyunca, ancak, o bu tekniği değiştirerek ve geliştirerek, bu satırları üzerinde çalışmaya devam etti.
Golgi çalışmalarından dolayı en yüksek onur ve ödüller aldı. O, sinir sisteminin yapısı üzerine çalışmaları için Santiago Ramón y Cajal ile 1906 için Nobel ödülü paylaştı. Pavia Üniversitesi'nde Tarih Müzesi onursal derece, diploma ve ödül 80'den fazla sertifikaları sergilenmektedir Golgi, adanmış bir salon.
Golgi Donna Lina Aletti, daha önce bahsedilen evlendi. Onlar kendi çocukları yoktu, ancak yeğeni, Roma şimdi Mrs. Carolina Golgi Papini kabul etti. O, bütün hayatı boyunca yaşamış Pavia, 21 Ocak 1926 tarihinde vefat etti.
Nobel anlatım, Fizyoloji veya Tıp 1901-1921, Elsevier Publishing Company, Amsterdam, 1967 itibaren
Bu otobiyografi / biyografi ödülü anda yazılı ve kitap serisi Les Prix Nobel ilk kez yayımlandı. Daha sonra düzenlenebilir ve Nobel Anlatım yayınlanamaz. Bu belge alıntı için, yukarıda gösterildiği gibi her zaman kaynak belirtiniz.
Camillo Golgi was born at Corteno near Brescia on July 7, 1843*, the son of a physician. He studied medicine at the University of Pavia under Mantegazza, Bizzozero and Oehl. After graduating in 1865 he continued to work in Pavia at the Hospital of St. Matteo. Golgi himself stated that Bizzozero greatly influenced him and his methods of scientific research; at that time most of his investigations were concerned with the nervous system, i.e. insanity, neurology and the lymphatics of the brain. In 1872 he accepted the post of Chief Medical Officer at the Hospital for the Chronically Sick at Abbiategrasso, and it is believed that in the seclusion of this hospital, in a little kitchen which he had converted into a laboratory, he first started his investigations into the nervous system.
Golgi returned to the University of Pavia as Extraordinary Professor of Histology, went to Siena for a short time, but returned to Pavia and was appointed to the Chair for General Pathology in 1881, in succession to his teacher Bizzozero. He settled down in Pavia for good, and married Donna Lina, a niece of Bizzozero.
Already while working at the Hospital of St. Matteo, Golgi became interested in the investigation of the causes of malaria and he must be credited for having determined the three forms of the parasite and the three types of fever. After prolonged studies he found a way of photographing the most characteristic phases in 1890.
Golgi was a famous teacher, his laboratory was open to anyone anxious to do research. He never actually practised medicine, but directed the Department of General Pathology at St.Matteo Hospital where young doctors were trained. He also founded and directed the Istituto Sieroterapico-Vaccinogeno of the Province of Pavia. Golgi was Rector of Pavia University for a long time and was also made a Senator of the Kingdom of Italy.
He was an old man during the First World War, but assumed the responsibility for a Military Hospital in Pavia, where he created a neuro-pathological and mechano-therapeutical centre for the study and treatment of peripheral nervous lesions and for the rehabilitation of the wounded.
However, the work of greatest importance which Golgi carried out was a revolutionary method of staining individual nerve and cell structures, which is referred to as the «black reaction». This method uses a weak solution of silver nitrate and is particularly valuable in tracing the processes and most delicate ramifications of cells. Golgi himself was extremely modest and reticent about his work and it is not known when exactly he made this invention. All through his life, however, he continued to work on these lines, modifying and improving this technique.
Golgi received the highest honours and awards in recognition of his work. He shared the Nobel Prize for 1906 with Santiago Ramón y Cajal for their work on the structure of the nervous system. The Historical Museum at the University of Pavia dedicated a hall to Golgi, where more than 80 certificates of honorary degrees, diplomas and awards are exhibited.
Golgi married Donna Lina Aletti, previously mentioned. They had no children of their own, but adopted his niece, now Mrs. Carolina Golgi-Papini in Rome. He died at Pavia, where he had lived all his life, on January 21, 1926.
From Nobel Lectures, Physiology or Medicine 1901-1921, Elsevier Publishing Company, Amsterdam, 1967
This autobiography/biography was written at the time of the award and first published in the book series Les Prix Nobel. It was later edited and republished in Nobel Lectures. To cite this document, always state the source as shown above.
--------------------------------------------------------------------------------
* Other sources state 1844.