gİRİŞAlfabetik Ödüllü kişi arama
Arthur L. Schawlow
5 Mayıs 1921 tarihinde Mount Vernon, New York, ABD'de doğdu. Babam bir on yıl önce Avrupa'dan gelmişti. Riga Darmstadt elektrik mühendisliği okumak için evinden ayrıldı, ama çok geç dönem başında geldi. Bu nedenle, New York'ta kardeşi ziyaret etmek için gitti, ya Avrupa'da ya da elektrik mühendisliği asla geri dönmedi. Annem ona çağıran ve bir Kanadalı, 1924 yılında Toronto, aile taşındı. Ben orada devlet okulları, Winchester ilköğretim okulu, öğretmen üniversiteye bağlı Normal Model Okul, ve Vaughan Road Lisesi (lise) katılmıştır.
Bir çocuk gibi, ben her zaman bilimsel şeyler, elektrik, mekanik ya da astronomik ilgi, ve kütüphane bu konularda sağlayabilir hemen hemen her şeyi okudum. Radyo mühendislik çalışması için, Toronto Üniversitesi gitmek için denemek için tasarlanmıştır ve ailem beni teşvik etti. Ne yazık ki benim lise yıllarında, büyük bir ekonomik depresyon derin 1937-1932. Babamın büyük bir sigorta şirketi için birçok ajanların biri olarak maaş ablam için bir kolej eğitimi maliyet, Biberiye, ve bana kapak olamazdı. Gerçekten de, o zaman çok az lise mezunu eğitim devam etti. Sadece üç ya da dört altmış ya da öğrencilerin lise sınıf bir Unversity gitmek için başardık.
Mühendislik hiçbir burs, o zaman vardı, fakat biz de Sanatlar Toronto Üniversitesi öğretim yılında burs kazanacak kadar şanslı olduğunu söyledi. Kızkardeşim İngiliz edebiyatı ve benim matematik ve fizik. Fizik, radyo mühendislik oldukça yakın görünüyordu ve böylece izledi ne oldu. Ben bir mühendis olması gerektiğini tasarım detayları ile sabır yoksa şimdi, en şanslı şansı var gibi geliyor bana. Fizik kavram ve yöntemleri üzerinde konsantre bana bir şans verdi ve büyük keyif aldık.
Biz, onlar, o yıllarda olduğu gibi kıt işleri ile üniversite çalışmaları haklı çıkarmak için aklımızda bazı işgal var olması gerekir. Bilimsel bir kariyer bize az bile mümkün hayal olduğu bir şeydi ve neredeyse tüm giriş sınıfı, lise matematik veya fizik öğretmek için bekleniyor. Ancak, daha önce Kanada savaş 1941 yılında mezun oldu ve hepimiz bir şekilde dahil edildi. 1944 yılına kadar Toronto Üniversitesi'nde silahlı servis personeli dersleri verdi ve daha sonra bir radar fabrika mikrodalga anteninin geliştirme üzerinde çalıştı.
1945 yılında yüksek lisans eğitimine devam edebilmesi ve ben Üniversitesi'ne döndü. Sonra kötü depresyon ve savaşın etkisi ile personel ve ekipman tükenmiş, ama optik spektroskopi uzun bir geleneği vardır. Spektroskopisi, Malcolm F. Crawford ve Harry L. Galce çalışan iki son derece yaratıcı fizik profesörleri vardı. Ben her ikisini de ders aldı ve Crawford ile benim tez araştırma yaptı. O, öğrencilerin sorunları ve kendi hataları yaparak öğrenme özgürlüğü verdi için, çok ödüllendirici bir deneyim oldu. Ayrıca, o zaman fizik görüşmek için istekli, ve hatta konu hakkında spekülasyon yapmak gelecekteki gelişmeler olabilir.
Karbür ve Karbon Kimyasallar doktora sonrası burs, Charles H. Townes ile çalışmak üzere Columbia Üniversitesi'ne götürdü. Ne muhteşem bir yer Columbia II kapsamında, daha sonra Rabi Kullanıcı liderlik! Gelecekte en az sekiz Nobel ödüllü orada iki yıl boyunca fizik bölümü vardı. Charles Townes ile çalışma, özellikle uyarıcı oldu. Mikrodalga spektroskopisi araştırma lider oldu, ama o, onun öğrencileri ve meslektaşları iyi almak olağanüstü etkili değildi sadece. O bir fikir karışık başlangıçlar yapmak için dikkatle dinleyin ve tartışmalar bugüne kadar hakim olmadan bu değer ne olursa olsun, gelişmekte olan katılmak. En iyisi, o onun küçük kardeşi, 1951 yılında eşim oldu Aurelia, beni tanıştırdı.
1951 yılından 1961, Bell Telefon Laboratuarlarında bir fizikçi oldu. Benim araştırma bazı çalışmalar nükleer kuadropol rezonans, süperiletkenlik çoğunlukla vardı. Hafta sonları Columbia Üniversitesi'nde ve 1955 yılında yayınlanan iken başlanmıştır kitap Mikrodalga Spektroskopisi, Charles Townes ile çalıştı. 1957 ve 1958 yılında ağırlıklı olarak hala süperiletkenlik üzerinde deneyler devam ederken, ben, artık bilindiği gibi bir optik maser veya, çok daha kısa dalga boylarında mazer ilkeleri uzatmak için gerekli ne olacağını görmek için Charles Townes ile çalıştı lazer. Bunun üzerine, ben lazerler lazer malzemeleri ile ilgili olabilir katıların optik özellikleri ve spektrumlar üzerinde çalışmaya başladı ve.
1961 yılından bu yana Stanford Üniversitesi'nde fizik profesörü olan ve 1966 yılından itibaren 1970 yılına kadar fizik bölüm başkanı oldu. 1978 yılında atandı J.G. Jackson ve Fizik C. J. Wood Profesör. Stanford Üniversitesi'nde fizik olağanüstü bir lisansüstü öğrenciler, zaman zaman doktora sonrası araştırma görevlisi ve ziyaretçi grubu ile yapmak bir zevk olmuştur. Profesör Theodor W. Hansch ile etkileşimi en başta sürekli keyifli ve teşvik edici olmuştur. Bizim teknisyenleri, Frans Alkemade ve Kenneth Sherwin aparat yapımında ve işletilmesinde tutarak son derece yararlı olmuştur. Son on dokuz yıl sekreteri Bayan Fred Jurian ofisime kaosun ortasında bulunabilir ne olursa olsun düzeni sağlar. Çoğu zaman, benim düşüncelerim benim büyük plak koleksiyonu geleneksel caz sesleri tarafından uyarılır.
Karım bir müzisyen, mezzo soprano ve koro iletken. Biz, bir oğlu Arthur Keith ve iki kızı, Helen Aurelia ve Edith Ellen var. Helen, Stanford, Sorbonne, ve Berkeley California Üniversitesi'nde Fransız edebiyatı okudu ve şimdi staffof Stanford Üniversitesi. Edith büyük bir psikoloji ile bu yıl Stanford Üniversitesi'nden mezun oldu.
Ödüller
Stuart Ballantine Madalyası (1962)
Thomas Genç Madalya Ödülü (1963)
Morris N. Liebmann Memorial Ödülü (1964)
California Yılın Bilim Adamı (1973)
Frederick Ives Madalyası (1976)
Marconi Uluslararası Bursu (1977)
Ghent Üniversitesi, Belçika (1968), Fahri doktora University of Toronto, Kanada (1970), Bradford Üniversitesi, İngiltere (1970). Fahri profesör, Doğu Çin Normal Üniversitesi, Shanghai (1979).
Üye Bilimler, U. S. National Academy
Görevlisi, Amerikan Sanat ve Bilim Akademisi
Başkan, Amerika Optik Derneği (1975)
Başkan, Amerikan Fizik Derneği (1981)
Nobel Anlatım, Fizik 1981-1990, Editör Şarj Frängsmyr, Editör Gösta Ekspång, Dünya Bilimsel Publishing Co, Singapur, 1993 Tore
Bu otobiyografi / biyografi ödülü anda yazılı ve kitap serisi Les Prix Nobel ilk kez yayımlandı. Daha sonra düzenlenebilir ve Nobel Anlatım yayınlanamaz. Bu belge alıntı için, yukarıda gösterildiği gibi her zaman kaynak belirtiniz.
Telif Hakkı © Nobel Vakfı, 1981
Zeyilname, 1991
Ben öğretmenlikten emekli oldu ve 1991 yılında Profesör Emekli oldu. Karım, Mayıs ayında bir otomobil kazası, 1991 yılında öldü. Kızım Helen şimdi Fransızca Wisconsin Üniversitesi'nde Yardımcı Doçent. Helen ve kız kardeşi Edith, şimdi dört torunum var.
Ödüller
Arthur Schawlow Madalyası, Amerika Lazer Enstitüsü (1982)
ABD'deki Ulusal Bilim Madalyası (1991)
University of Alabama, Amerika Birleşik Devletleri (1984), Trinity College, Dublin, İrlanda (1986), Lund Üniversitesi, İsveç (1988) fahri doktora
Arthur L. Schawlow 28 Nisan 1999 tarihinde öldü.
I was born in Mount Vernon, New York, U.S.A. on May 5, 1921. My father had come from Europe a decade earlier. He left his home in Riga to study electrical engineering at Darmstadt, but arrived too late for the beginning of the term. Therefore, he went on to visit his brother in New York, and never returned either to Europe or to electrical engineering. My mother was a Canadian and, at her urging, the family moved to Toronto in 1924. I attended public schools there, Winchester elementary school, the Normal Model School attached to the teacher's college, and Vaughan Road Collegiate Institute (high school).
As a boy, I was always interested in scientific things, electrical, mechanical or astronomical, and read nearly everything that the library could provide on these subjects. I intended to try to go to the University of Toronto to study radio engineering, and my parents encouraged me. Unfortunately my high school years, 1932 to 1937, were in the deepest part of the great economic depression. My father's salary as one of the many agents for a large insurance company could not cover the cost of a college education for my sister, Rosemary, and me. Indeed, at that time few high school graduates continued their education. Only three or four out of our high school class of sixty or so students were able to go to a unversity.
There were, at that time, no scholarships in engineering, but we were both fortunate enough to win scholarships in the faculty of Arts of the University of Toronto. My sister's was for English literature, and mine was for mathematics and physics. Physics seemed pretty close to radio engineering, and so that was what I pursued. It now seems to me to have been a most fortunate chance, for I do not have the patience with design details that an engineer must have. Physics has given me a chance to concentrate on concepts and methods, and I have enjoyed it greatly.
With jobs as scarce as they were in those years, we had to have some occupation in mind to justify college studies. A scientific career was something that few of us even dreamed possible, and nearly all of the entering class expected to teach high school mathematics or physics. However, before we graduated in 1941 Canada was at war, and all of us were involved in some way. I taught classes to armed service personnel at the University of Toronto until 1944, and then worked on microwave antenna development at a radar factory.
In 1945, graduate studies could resume, and I returned to the University. It was by then badly depleted in staff and equipment by the effects of the depression and the war, but it did have a long tradition in optical spectroscopy. There were two highly creative physics professors working on spectroscopy, Malcolm F. Crawford and Harry L. Welsh. I took courses from both of them, and did my thesis research with Crawford. It was a very rewarding experience, for he gave the students good problems and the freedom to learn by making our own mistakes. Moreover, he was always willing to discuss physics, and even to speculate about where future advances might be found.
A Carbide and Carbon Chemicals postdoctoral fellowship took me to Columbia University to work with Charles H. Townes. What a marvelous place Columbia was then, under I.I. Rabi's leadership! There were no less than eight future Nobel laureates in the physics department during my two years there. Working with Charles Townes was particularly stimulating. Not only was he the leader in research on microwave spectroscopy, but he was extraordinarily effective in getting the best from his students and colleagues. He would listen carefully to the confused beginnings of an idea, and join in developing whatever was worthwhile in it, without ever dominating the discussions. Best of all, he introduced me to his youngest sister, Aurelia, who became my wife in 1951.
From 1951 to 1961, I was a physicist at Bell Telephone Laboratories. There my research was mostly on superconductivity, with some studies of nuclear quadrupole resonance. On weekends I worked with Charles Townes on our book Microwave Spectroscopy, which had been started while I was at Columbia and was published in 1955. In 1957 and 1958, while mainly still continuing experiments on superconductivity, I worked with Charles Townes to see what would be needed to extend the principles of the maser to much shorter wavelengths, to make an optical maser or, as it is now known, a laser. Thereupon, I began work on optical properties and spectra of solids which might be relevant to laser materials, and then on lasers.
Since 1961, I have been a professor of physics at Stanford University and was chairman of the department of physics from 1966 to 1970. In 1978 I was appointed J.G. Jackson and C.J. Wood Professor of Physics. At Stanford, it has been a pleasure to do physics with an outstanding group of graduate students, occasional postdoctoral research associates and visitors. Most especially the interaction with Professor Theodor W. Hansch has been continually delightful and stimulating. Our technicians, Frans Alkemade and Kenneth Sherwin have been invaluable in constructing apparatus and keeping it in operation. My secretary for the past nineteen years, Mrs. Fred - a Jurian, provides whatever order that can be found amidst the chaos of my office. Much of the time, my thoughts are stimulated there by the sounds of traditional jazz from my large record collection.
My wife is a musician, a mezzo soprano and choral conductor. We have a son, Arthur Keith, and two daughters, Helen Aurelia and Edith Ellen. Helen has studied French literature at Stanford, the Sorbonne, and at the University of California in Berkeley, and is now on the staffof Stanford University. Edith graduated from Stanford this year with a major in psychology.
Awards
Stuart Ballantine Medal (1962)
Thomas Young Medal and Prize (1963)
Morris N. Liebmann Memorial Prize (1964)
California Scientist of the Year (1973)
Frederick Ives Medal (1976)
Marconi International Fellowship (1977)
Honorary doctorates from University of Ghent, Belgium (1968), University of Toronto, Canada (1970), University of Bradford, England (1970). Honorary professor, East China Normal University, Shanghai (1979).
Member, U.S. National Academy of Sciences
Fellow, American Academy of Arts and Sciences
President, Optical Society of America (1975)
President, American Physical Society (1981)
From Nobel Lectures, Physics 1981-1990, Editor-in-Charge Tore Frängsmyr, Editor Gösta Ekspång, World Scientific Publishing Co., Singapore, 1993
This autobiography/biography was written at the time of the award and first published in the book series Les Prix Nobel. It was later edited and republished in Nobel Lectures. To cite this document, always state the source as shown above.
Copyright © The Nobel Foundation 1981
Addendum, 1991
I retired from teaching and became Professor Emeritus in 1991. My wife died in an automobile accident in May, 1991. My daughter Helen is now Assistant Professor of French at the University of Wisconsin. From Helen and her sister Edith, I now have four grandchildren.
Awards
Arthur Schawlow Medal, Laser Institute of America (1982)
U.S. National Medal of Science (1991)
Honorary doctorates from University of Alabama, U.S.A. (1984), Trinity College, Dublin, Ireland (1986), University of Lund, Sweden (1988)
Arthur L. Schawlow died on April 28, 1999.